Ćwiczenia fizyczne przy dwójce dzieci

Nie jestem fit. Nigdy nie byłam i nie próbuję się stać. To po prostu nie leży w mojej naturze tak sobie podskakiwać do rytmu. Nawet za czasów młodości na parkietach wolałam zawsze rytmy R&B pozwalające mi kołysać się zmysłowo zamiast energicznie potrząsać darami natury. Ale, jakby na to nie patrzeć, coś z tej aktywności trzeba mieć, bo mówią - dieta 70%, ćwiczenia 30%. Można nie być fit, ale trzeba być zdrowym - a zdecydowanie szczuplejszym (w moim wypadku).

Nie wiem co sobie o mnie myślicie, ale nie należę do szczupłych dziewczyn. Nigdy nie należałam. Choć patrzę teraz na swoje zdjęcia sprzed pięciu lat i się zastanawiam "O co ci wtedy chodziło?! Jakie kompleksy?!" to i tak - nie pamiętam, kiedy miałam na sobie ostatni raz rozmiar 38. Zawsze miałam "wszystko na swoim miejscu" - biust, wobec którego większość mężczyzn nie przechodzi obojętnie, proporcjonalny do niego tyłek i talię, która, co tu dużo ukrywać (a jest co ukrywać!) - nie przypomina za nic parametrów Vivien Leigh z Przeminęło z Wiatrem. Myślałam o sobie: krągła, puszysta. Ale po drugiej ciąży na usta cisną się z goła inne epitety.

Utożsamiałam zawsze z Pulpecją Borejko z Jeżycjady: "Jeśli chodzi o Patrycję, była świadomą sybarytką. Wypluskała się w gorących odmętach, jak różowy, krąglutki wieloryb, po czym - wytarta i rozgrzana - odziała się ciepło i poszła do kuchni, gdzie nastawiła wodę na herbatę w czerwonym czajniku z obtłuczoną emalią. Właśnie rozkoszowała się makowcem (...)" (s.10). I podobnie, jak bohaterce - nigdy nie przeszkadzała mi moja uroda. I w zasadzie nadal nie przeszkadza. Tylko społeczny kontekst i parcie na tężyznę fizyczną zwracają mi subtelnie uwagę: "ogarnij się!".

No to próbuję, ale szczerze mówiąc - w dupie mam (sic!) diety, odchudzanie i sesje z trenerem fitness. No bo co... nie robię już wystarczająco dużo?

Wiedzieliście, że by spalić 100 kalorii należy:

- nosić niemowlaka na rekach przez 24 minuty

- sprzątać przez 26 minut
- gotować przez 34 minuty
- zmywać przez 40 minut
- myć podłogi przez 20 minut
- bawić się z dzieckiem przez 23 minuty
- pchać wózek z dzieckiem przez35 minut
- robić zakupy przez 38 minut?

No to bez jaj: noszę niemowlę 7,6kg od 8 do 18 średnio przez połowę tego czasu! (5 godzin - proszę bardzo - będzie z 1000 kalorii, jak nic!); sprzątam codziennie minimum te 26 minut, gotuję też codziennie i bywa, że dłużej niż pół godziny. Może nie zmywam 40 minut (bo zmywarka, wiadomo), ale z kwadranskik się trafi. Bawię się z dzieckiem, często trzymając dziecko na ręku - będzie z 500 kalorii. Spacer z wózkiem - a jak liczyć podwójny wózek - też razy dwa? Do tego zniesienie ich na dół, wniesienie gondoli, stelaża (chyba, że z lenistwa poproszę o pomoc przechodzącego akurat faceta)? Jak dla mnie z 500 kalorii jak nic! Jakby sobie to wszystko podliczyć: powinnam być na minusie. Bo jeszcze pranie, prasowanie (pasjami) i praca umysłowa!

Gdzie w takim razie moje spektakularne osiągi, to chudnięcie i smukła sylwetka? Okej, jestem 4 miesiące po porodzie i mam już 20 kilo mniej niż w dniu porodu, ale do wymarzonej sylwetki (albo chociaż tej sprzed 5 lat!) musiałabym wejść na szczyt mojej wytrzymałości fizycznej i po całej dniówce z maluchami robić jeszcze przebieżkę po dzielni, trzymać restrykcyjnie dietę i na spacerach zahaczać o outdoor gym przy placu zabaw. Ach, już wiem gdzie ten rozmiar 38 (poza tym, że w liceum, na zdjęciach z lat 90, albo po prostu na kimś innym)! Jest represjonowany przez wieczorne słodycze przed telewizorem. Celem złapania równowagi psychicznej i z mojego umiłowania do hedonizmu.

Proszę Państwa - niniejszym czynię odkrycie na miarę nobla. XL (a w porywach XXL) - tyle (mówiąc enigmatycznie) waży zdrowie psychiczne matki dwójki dzieci rok po roku.

Pozdrawiam,
O.

P.S.
Wszystkie zdjęcia pochodzą z mojego profilu Insta. Jest prywatny, więc chwilowo Was nie zachęcam do śledzenia, ale jeśli napiszecie, że tak, że chcecie - to rozważę, otworzę albo zrobię dla Was specjalny profil No.2 ;)