Przejdź do głównej zawartości

Posty

Tekst dnia

Betabloker i temperament, czyli skąd się wzięłam

Chcę sobie wytatuować Deadpoola. A chwilę później już coś innego. Potem znów sarcastic wit  jest jedyną rzeczą, którą chcę wdrukować na swoje ciało, ale jak? Więc wracam do marvelowskiego zabijaki zrobionego z humoru sytuacyjnego. Ale widzę też minę matki, która z dermatologiczną dezaprobatą kasuje mój numer z telefonu, bo jakże tak mieć córkę z takim emblematem. I to w widocznym miejscu! Nie, nie na twarzy, ale przecież cokolwiek poza spodem stopy nie wchodzi w grę w kwestii tatuażu. Cała rodzina musiałaby chyba przegłosować ten projekt. Źródło: Pinterest Oni są, i mówię to with all the love in the world, fanami uwarunkowania środowiskowego. Cechy temperamentalne to coś stałego, niezmiennego, ale też mocno biologicznego - a lekarze z założenia nad tym panują. To determinanty zewnętrzne odpowiedzialne są za wybuchy emocji. Nasza wewnętrzna natura je poskramia. Taka postawa też jest, moim zdaniem, mocno uwarunkowana środowiskowo, ale nie o tym dzisiaj, nie o tym. To już mam ułoż
Najnowsze posty

Fitness na pół etatu

Fot.: Pixabay Kiedy masz nienormowany czas pracy (albo dzieci) możliwości czasowe są bardzo specyficzne. Czasem wstaję jeszcze przed świtem i o 6:30 jestem już w pracy, innym razem wychodzę z roboty kiedy inni wybierają się powoli na piątkową imprezę. Muszę więc bardzo wydajnie gospodarować czasem. Kiedy idę do pracy na popołudnie - poranek musi być bardzo ruchliwy, pełen prania, gotowania, prasowania. Kiedy w środku dnia zrobi mi się kilkugodzinne okno koniecznie muszę zająć ten czas przygotowaniem zajęć na cały tydzień albo zrobieniem raportów i list obecności. A kiedy o 10:00 rano już jestem po pracy - w grę wchodzą tylko zakupy. Te wszystkie okienka i pozostałe 20 godzin pracy, których nie mam, to właśnie czas, który mogłabym przeznaczyć na zakupy (tak robię), kawę (o tak!), spotkania na ploty (koniecznie) i fitness (i tu jest problem). Nie jest to kwestia motywacyjna. Mimo upodlającego procederu podskakiwania w rytm popowej muzyki, mimo pokrzykiwania trenerki, która każe

Spełniam wszystkie warunki, jakie stawiacie Państwo kandydatom na to stanowisko

To nie jest post o szukaniu pracy. Mam pracę, całkiem fajną. Czasem zastanawiam się co lubię w mojej robocie najbardziej - uczniów? A może fakt, że przez ten rok moja praca stała się pewnego rodzaju lifestyle'm? Źródło: Pixabay Uczenie języka angielskiego w korporacji, przede wszystkim uczenie dorosłych, to funkcjonowanie w dwóch trybach. Albo psychologa poznawczego (bo startowanie od zera z językiem, w pewnym wieku, wiąże się ze specyficznymi metodami nauczania takich osób) albo zwykłego psychologa (bo ci z uczniów, którzy już sprawnie mówią po angielsku wykorzystują ten czas na small talk na absorbujące ich tematy). Jestem więc nauczycielem, który spełnia się w swojej pracy (choć nie wszyscy tak myślą). Mam pewien styl funkcjonowania w tej firmie - jedni wprost uwielbiają moje zajęcia i dają temu szczery wyraz. Inni uciekają przed kartkówkami jak dzieciaki w podstawówce (czasem brakuje tylko, żeby rzucali we mnie śnieżkami przed wejściem). Wszyscy jednakowoż dają mi pocz

2018

To nie jest post o postanowieniach noworocznych. Choć w blogosferze post-anowienia powinny być na porządku dziennym. To raczej wejście w kolejny rok, restytucja przestrzeni, w której znów mogę i chcę pisać. Trochę odpoczęłam od blogowania i czas już przestać się lenić. Ostatnich kilka miesięcy spędziłam na paranoi, depresji i problemach zdrowotnych. Teraz został mi po tym tylko kaszel i układ wegetatywny o sile motyla. Przesiedziałam kilka miesięcy na ekstremalnej diecie, wypadła mi połowa włosów, zapuściłam mieszkanie. Tymczasem dzieci podrosły. Już w piątek mój mały dwulatek (z hakiem) zaczyna swoje dni adaptacyjne w przedszkolu. Blisko czteroletnia córka ma w niedzielę swój pierwszy, baletowy recital. Długi stopniowo się zmniejszają a mąż zapewnia mi coraz więcej spokoju i stabilizacji. 2017 upłynął mi mniej więcej tak, jak podsumowuje to 2017bestnine.com. Patrzyłam jak moje dzieci rosną i rozwijają się. Małymi kroczkami wprowadzałam w domu nowe (albo stare) meble tworząc n

Dieta uboga w puryny

Odebrałam swoje wyniki badań i bardzo się zdziwiłam, że jednak nie są idealne. Kwas moczowy we krwi był podwyższony. Lekarz zalecił mi dietę ubogą w puryny i kazał brać Persen forte, żeby trochę odetchnąć. Mówię, że serce galopuje mi jak szalone -  no to betabloker. I do domu. Do kardiologa poszłam po znajomości a i ortopeda badał mnie zaprzyjaźniony. Zaraz, zaraz... ortopeda? Tak, otóż okazuje się, że wysoki poziom kwasu moczowego we krwi może mieć skutki w postaci bóli reumatycznych. Choroba znana pod nazwą dny moczanowej albo powieściowej podagry atakuje najczęściej duży palec u stopy. Ale może też zająć inne stawy - w moim przypadku staw ramieniowy. Choć pewności nie mam - trzeba by pobrać płyn i go zanalizować, co się nie wydarzyło, ale odkąd jestem na diecie ubogiej w puryny (dedykowanej właśnie obniżeniu poziomu kwasu moczowego w organizmie) ból zelżał. Duży palec u stopy stał się jakby mniej czuły na ostre powiewy klimatyzacji (wcześniej jakby nie zauważałam, że faktycznie tr

Days 8 to 30

Mogłabym wyliczać cechy swojego wyglądu, które w ostatnim miesiącu zaczęłam w sobie bardziej cenić. Ale ostatecznie skłaniam się ku jednemu, generalnemu wnioskowi - dobrze jest być. Nie tyko wtedy, kiedy słońce opromienia twoją twarz, kiedy po ciele ślizga się chłodny, wieczorny wiatr. Także wtedy, kiedy czujesz pot spływający w upale po plecach a nogi bolą od wchodzenia pod górę. Wtedy, kiedy po ciężkim dniu w pracy zapadasz się w miękki fotel, albo gdy resztką sił wleczesz się do łóżka i opadasz w spokojną lekkość snu. Albo wtedy, kiedy budzisz się niewyspana/ny słysząc płacz syna i z piaskiem pod powiekami szukasz po ciemku butelki. Albo wtedy, kiedy małym palcem u nogi zahaczasz w środku nocy o walizkę. Kiedy czujesz zapach porannej kawy albo kiedy po lecie pełnym najlepszych lodów na świecie kupujesz spodnie o rozmiar większe. Umiłowanie ciała łączy się nieodzownie z umiłowaniem życia i tego co robimy każdego dnia. Patrzenie na bliskich, miłość, obezwładniająca miło

Day 7

Lubię moje ciało kiedy... kąpię się. A w zasadzie zaraz po kąpieli, kiedy skóra na nowo oddycha. Sama kąpiel też jest szalenie przyjemna. Ciepło wody na skórze rozluźnia moje ciało i czuję wtedy, jakby ktoś zdjął z moich barków ogromny ciężar. Po chwili przyzwyczajam się do temperatury i miarowo zwiększam ją o kilka przekręceń kurka. I tak co chwila, aż z rury leci tuwimowski urkop a ja coraz szybciej oddycham. Po wyjściu z wanny można spokojnie wszystko zaczynać od nowa. Takie to ciało gotowe na nowe przygody!